D`r man van d`r Sjummel
deel VII
D`r Tsinterkloas jeet
noa heem
Van
de heemrees van d`r Tsinterkloas is ejentlieg nit vöal bekankd. Jód, uur weest `t peëd hat heë mit vöal pieng in `t hats mósse hingerlosse,
den `t erm deer hauw jing zieëbee en heë wool `t erm deer nit nog ins losse
kotse.
Dan hat heë jiddes joar werm van die sjwatse Piete die óp
`t Hollendsj wille blieve en nit mit tseruk wille joa. `t Zal ziech wal erum
jesjpraoche han, dat ze vuur die jonge zoeëjaar inne inburgeringsprojram hant ópjezatse.
De mieëtste van die jonge zunt daagdekker woeëde, den óppen daag veule die
ziech heem.
Heë
zelver is natuurlieg vroeë dat heë vuur de krisdaag werm heem bij zie Mira is. Van
de moere die ze uvver hant, wail `t peed die nit jejèse hat, maat `t Mira hem
ummer vuur drei wèche moere durchee. Langer jeet nit, den doanoa kunt `t hem an
de oere eroes en dat wils te als jouw vrauw noen óch alwerm nit.
Wie heë `t Mira uvver `t Sjengke, deë zouwjong va
Kirchroa, vertsellet, menet `t Mira: „ejentlieg“ haits te deë poet mósse
mitbringe, dan wuer hei winniegstens jet mieë leëve in de boed“.
Doanoa
hant ze da werm ing nuung mond rouw, vuurdat de nieëkste kampanje aavingt.
Wat
iech uuch nit versjwieje wil en wat iech hof, is dat uur `t nit wieër vertselt den
`t mós ónger ós blieve. Mit de Krismes kriet d`r Tsinterkloas van d`r Wainachtsman
jiddes joar inne Oeësterhaas jesjenkd. `t
Mira maat dem dan in `t zoer en ze losse ‘m ziech jód sjmaache.
Sjengke
Sjlauwberjer.