D`r man van d`r Sjummel deel VII

D`r Tsinterkloas jeet noa heem

 

Van de heemrees van d`r Tsinterkloas is ejentlieg nit vöal bekankd. Jód, uur weest `t peëd hat heë mit vöal pieng in `t hats mósse hingerlosse, den `t erm deer hauw jing zieëbee en heë wool `t erm deer nit nog ins losse kotse.

 

Dan hat heë jiddes joar werm van die sjwatse Piete die óp `t Hollendsj wille blieve en nit mit tseruk wille joa. `t Zal ziech wal erum jesjpraoche han, dat ze vuur die jonge zoeëjaar inne inburgeringsprojram hant ópjezatse. De mieëtste van die jonge zunt daagdekker woeëde, den óppen daag veule die ziech heem.

 

Heë zelver is natuurlieg vroeë dat heë vuur de krisdaag werm heem bij zie Mira is. Van de moere die ze uvver hant, wail `t peed die nit jejèse hat, maat `t Mira hem ummer vuur drei wèche moere durchee. Langer jeet nit, den doanoa kunt `t hem an de oere eroes en dat wils te als jouw vrauw noen óch alwerm nit.

 

Wie heë `t Mira uvver `t Sjengke, deë zouwjong va Kirchroa, vertsellet, menet `t Mira:              „ejentlieg“ haits te deë poet mósse mitbringe, dan wuer hei winniegstens jet mieë leëve in de boed“.

 

Doanoa hant ze da werm ing nuung mond rouw, vuurdat de nieëkste kampanje aavingt.

Wat iech uuch nit versjwieje wil en wat iech hof, is dat uur `t nit wieër vertselt den `t mós ónger ós blieve. Mit de Krismes kriet d`r Tsinterkloas van d`r Wainachtsman jiddes joar inne Oeësterhaas jesjenkd. `t  Mira maat dem dan in `t zoer en ze losse ‘m ziech jód sjmaache.

 

Sjengke Sjlauwberjer.