D`r man van d`r Sjummel deel VI

D`r Tsinterkloas i Kirchroa

Uur aant `t natuurlieg al: d`r Tsinterkloas koam óch noa ós dörp. Heë hauw al vöal va Kirchroa jehoeëd, mer noch vöal mieë van inne klenge batraaf deë doa woeënet: `t Sjengke.

Heë hauw ziech bauw de vingere wónk jesjrève van wat deë doeëmjroaf alles hauw oesvrèse in `t verjange joar.

`t Sjengke wós natuurlieg óch besjeed en daat: “d`r Tsinterkloas zal ziech waal inne aahangwaan hinger `t pëed mósse hange um de bucher die heë uvver miech voljesjrève hat, mit tse kanne neëme”.

Ejentlieg woar `t jee sjleët keëlsje mer aaf en tsouw woare zieng heng flotter wie ziene versjtank en ziene mónk zaat dinger die heë zelver nog noeëts jehoeëd hauw en die jinne hure wool. Heë klauwet waal nit, mer de sjpekkieësje aan d`r boom van de noabesjvrauw woare besser wie hön morelle en wat wils te dan. Heë hauw ziene pap de sjong óp `t jebun vas-jeneëld en dat ziene pap jing sjpas kank verdrage, kank heë ja nit wisse en d`r sjoeëlmeester dem heë de lóf oes de beng hauw jelosse, woar óch al jinne loestieje.

Noen vertsel iech alling mer de sjun dinger, dat heë de tseng van de oma en d`r opa hauw jetoesjd en dat die doe daag lank pieng in de moel hant jehad, wil iech uuch nit ins vertselle.

Wie heë dan óch bij d`r Tsinterkloas óp d`r sjoeës mooët kómme zitse en deë hem vroaget: “Sjengke, wat han iech van diech jehoeëd?” Zaat ós Sjengke jans ierlieg: “leve Tsinterkloas, zoeëvöal tsiet hat uur nit um dat allenäu tse hure, uur mót óch aan de anger kinger denke”. D`r Tsinterkloas hat doe effe jedaad um hem in d`r zak tse duie en mit noa Sjpanje tse neëme, mer dat wool heë `t Mira nit adoeë, den dat hauw zie meëdsje wirklieg nit verdeend.

En zoeë koam `t, dat d`r batraaf hu nog i Kirchroa ronk leuft en of heë floep hat vuur d`r Tsinterkloas of dat d`r Tsinterkloas floep hat vuur hem, zal waal ummer e jeheemnis blieve. I jiddes val: ós Sjengke is jód d`r vanaaf kómme.

Sjengke Sjlauwberjer